استاندارد TIA-942 و طبقهبندی مراکز داده براساس TIER
انجمن صنعت ارتباطات (Telecommunications Industry Association — TIA) به عنوان مرجع معتبری برای توسعه و تدوین استانداردهای صنعتی در حوزه فناوری ارتباطات و اطلاعات شناخته میشود. این انجمن که صلاحیت آن به عنوان “سازمان توسعه استانداردها” (SDO) به تایید موسسه استاندارهای ملی آمریکا (ANSI) رسیده است، از ۱۲ کمیته مهندسی و بیش از ۵۰۰ مشارکت کننده حقیقی و حقوقی بینالمللی تشکیل شده است که به صورتی داوطلبانه و مبتنی بر اجماع نظر، دستورالعملها و استانداردهایی را برای زیرمجموعههای فناوری ارتباطات و اطلاعات، از جمله “مراکز داده” تدوین میکنند.
TIA-942 چیست؟
در سال 1383 (2005 میلادی)، TIA استاندارد “زیرساخت ارتباطات مراکز داده” را تحت سندی با عنوان TIA-942 به تصویب رساند. هم اکنون این استاندارد به عنوان اولین و معتبرترین استانداردی شناخته میشود، که به صورتی جامع و تخصصی، به مباحث فنی و زیرساختی مراکز داده میپردازد.
موسسه UpTime
برای تدوین سیستمی که نیازهای مشخص یک مرکز داده را تعیین کند، ضمیمهای به همراه استاندارد TIA-942 ارایه شده است که اطلاعات مفیدی را در ارتباط با دسترسپذیری مراکز داده به ترتیب سطح (Tier) تعریف نموده است. این سطوح براساس اطلاعات موسسه آپ تایم (Uptime Institute) گردآوردی و تهیه شدهاند. (موسسه آپ تایم کنسرسیومی است که همواره بهترین شیوهها و معیارهای سنجش را در راستای بهبود طراحی، مدیریت مراکز داده و همچنین تضمین دسترسپذیری آنها ارایه میکند.)
سطحها (TIERS) در مراکز داده
برای هر یک از چهار سطح تعریف شده در استاندارد TIA-942، جزییات کامل مربوط به معماری، امنیت، سیستم برقرسانی، تجهیزات و استانداردهای ارتباطی شرح داده شده است. هر چقدر شماره سطح (Tier) بیشتر باشد، میزان دسترسپذیری مرکز داده نیز بیشتر خواهد بود. در ادامه به صورتی خلاصه به توضیح ویژگیهای هر یک از این چهار سطح میپردازیم.
TIER I ، سطح یک (پایه) با نرخ دسترسپذیری ۹۹.۶۷۱٪
- احتمال بالای بروز اختلالات در هنگام انجام فعالیتهای عادی یا پیشبینی نشده
- شاید دارای کف کاذب، UPS و دیزل ژانراتور باشند یا نباشند
- مسیر یکسان برای توزیع برق و سرما، بدون تجهیزات پشتیبان و فاقد قابلیت افزونگی
- نیاز به خاموشی کامل به هنگام انجام امورات نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه
- هر سال حدود ۲۹ ساعت از دسترس خارج میشوند
- مدت زمان لازم برای پیادهسازی و اجرا: ۳ ماه
TIER II ، سطح دو (قابلیت افزونگی) با نرخ دسترسپذیری ۹۹.۷۴۱٪
- استعداد کمتر برای بروز اختلالات در هنگام انجام فعالیتهای عادی یا پیشبینی نشده
- دارای کف کاذب، UPS و دیزل ژنراتور
- مسیر یکسان برای توزیع برق و سرما، دارای تجهیزات پشتیبان و قابلیت افزونگی (نوع N+1)
- هر سال حدود ۲۲ ساعت از دسترس خارج میشوند
- نیاز به خاموشی کامل برای انجام امور نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه سیستم برق و سایر تجهیزات زیرساختی
- مدت زمان لازم برای پیادهسازی و اجرا: ۳ الی ۶ ماه
TIER III ، سطح سه (نگهداری همزمان) با نرخ دسترسپذیری ۹۹.۹۸۲٪
- انجام فعالیتهای عادی بدون ایجاد هیچ نوع اختلال در کارکرد سختافزاری سرورها و تجهیزات، اما احتمال بروز اختلال توسط اتفاقات پیشبینی نشده
- هر سال حدود ۲ ساعت از دسترس خارج میشوند
- چندین مسیر برای توزیع برق و سرما، با یک مسیر همیشه فعال، دارای تجهیزات پشتیبان و قابلیت افزونگی (نوع N+1)
- مدت زمان لازم برای پیادهسازی و اجرا: ۱۵ الی ۲۰ ماه
- دارای کف کاذب، ظرفیت و پراکندگی کافی برای تحمل بار شبکه از طریق مسیر جایگزین به هنگام انجام تعمیرات در مسیر اصلی
TIER IV ، سطح چهار (توانایی تحمل اختلال غیرمنتظره) با نرخ دسترسپذیری ۹۹.۹۹۵٪
- فعالیتهای عادی هیچ باری به شبکه وارد نمیکنند، و این نوع مرکز داده حداقل یک بار، توانایی تحمل بدترین نوع اختلال پیشبینی نشده را دارد، بدون اینکه که هیچ بار محسوسی به شبکه وارد شود.
- مدت زمان لازم برای پیادهسازی و اجرا: ۱۵ الی ۲۰ ماه
- چندین مسیر برای توزیع برق و سرما و همگی مسیرها همیشه فعال، دارای قابلیت افزونگی (نوع 2N+1)
- هر سال کمتر از نیم ساعت از دسترس خارج میشوند